I stało się to co było do przewidzenia. W rowerowym portfolio Michasi nastąpiły pierwsze zmiany. Ponieważ czas spędzany na siodełku wydłużył się to i pupa zapragnęła wygodniejszego siodełka. Poprzednie było ładne, ale nie było wygodne. Za krótkie, za wąskie i za twarde. W dodatku było złożone z dwóch \”warstw\”, które tworzyły piramidkę i to było powodem zmiany siodełka.
Jednak na początku – jak to w sobotę – wszyscy pojechali na basen, bo w sobotę basen jest obowiązkowym punktem dnia. Michasia załapała ponownie bakcyla wodnego i już w basenach czuje się jak w swoim naturalnym środowisku. Dziś nawet weszła do jacuzzi i trochę się wybąbelkowała. Po basenie oczywiście obiad u babci i cel dzisiejszego wypadu, czyli sklep rowerowy i siodełko dla Michasi. Ma być przeciwieństwem tego, które było zamontowane na rowerku, czyli dłuższe, szersze i miększe, ale nie za bardzo żeby nie pupa się nie zapadała.
I takie się znalazło. Po powrocie do domu trzeba było je zamontować w rowerku, a że rowerek był Michasi to ona sama – osobiście – chciała przykręcać śrubki i nic dziwnego bo Roch też lubi przykręcać śrubki w swoim rowerze. Tak więc Michasia wzięła do reki imbusową piątkę i nasadową trzynastkę zaczęła kombinować przy siodełku.
Ktoś może pomyśli, że \”dziewczynce nie wypada\”, ale skoro bardziej od lalek woli samochodziki i klucze imbusowe no cóż. Teraz najbardziej chłonie wiedzę i skoro chce wiedzieć jak się przykręca siodełko to niech sama spróbuje to zrobić. Kto wie, może za kilkanaście lat, gdzieś na trasie jakiegoś wyścigu UCI będzie potrzebowała dokręcić siodełko i wtedy przypomni sobie jak kiedyś, w w garażu razem z tatą przykręcała swoje pierwsze siodełko do swojego drugiego rowerka. Na zdjęciu obok widać w tle pierwszy rowerek, a na pierwszym planie drugi rowerek, w którym Miśka wymienia siodełko.
Kiedy już wszystko było dokręcone i sprawdzone przyszła pora na sprawdzenie jak się jeździ na nowym nabytku. Już pierwsze metry pokazały, że pupa Michasi dogadała się z siodełkiem, a uśmiech na buzi sugerował że jest wygodne. I takie własnie miało być. Żeby kolejny minuty i kilometry były przyjemnością, a nie męką na niewygodnym siodełku. Na zakończenie zdjęcie nowego siodełka.
Roch pozdrawia Czytelników.
Dodaj komentarz