A dokładnie pisząc pedałuje się z Żonką. Dzieci po tygodniu przedszkola, aktywnym weekendzie potrzebowały trochę spokoju i ciszy więc poszły sobie do babci, bo tam zawsze jakaś bajka się znajdzie do obejrzenia. Korzystając z tego wolnego czasu Roch z Żonką wybrał się na wspólne pedałowanie. Co prawda cel był jasno określony ale nic nie stało na przeszkodzie aby w drodze powrotnej nie zboczyć nieco z drogi i nie popedałować ciut dalej.
Co prawda o celu wycieczki Roch jeszcze nic nie napisze, ale było to ważne dla Żonki żeby sprawdzić co i jak, bo przed nią kolejne otwarcie (bynajmniej nie rozwarcie) więc w takiej doniosłej chwili Roch musiał pedałować obok niej. I nie – wbrew temu co można pomyśleć – Roch nie naśmiewa się i nie drwi. Wręcz przeciwnie, dumny jest choć może okazuje to w dosyć szczególny sposób, ale taki to już ten Roch jest.
W drodze powrotnej na niebo wkroczyły ciemne i ciężkie chmury, które zwiastowały rychły deszcz. Jednak po konsultacji i dojściu do wspólnych wniosków, że nie są z cukru, Roch z Żonką pojechali jeszcze usiąść przy mały browerku, tak żeby przyklepać wspólne pedałowanie i odnalezienie celu. Podczas odpoczynku chmury rozstąpiły się i pojawiło się piękne, błękitne niebo, które towarzyszyło im do samego domu. A na miejscu okazało się, że dzieciory wraz z dziadkami puszczali samoloty pod domem. Więc dla każdego coś miłego.
Zapis z ostatniego wypadu:
Roch pozdrawia Czytelników.
Dodaj komentarz