piątek, 13 stycznia 2017

Skąd wziąć tę (cholerną) motywację?

No właśnie – skąd ją wziąć? Jak do tej pory nie słychać o żadnych wynikach badań, które potwierdzałyby, że mądre głowy znalazły gen odpowiadający za motywację. No więc trzeba sobie jakoś radzić samemu. Roch też nie ma gotowej recepty na zmotywowanie się do wejścia na rower i popedałowania, ale ma cel do którego chce dojść. Tym celem jest określona waga, lepsze samopoczucie i przede wszystkim Roch chce być zdrowy.

Co prawda badania, które sobie zrobił niedawno, a które kosztowały łooooooooooooooooo i jeszcze trochę jasno pokazują, że Roch jest zdrowy, ale taki stan rzeczy wiecznie trwał nie będzie. Statyczny tryb pracy i dojazdu do pracy powoduje, że Roch prawie się nie rusza; nie licząc 600 metrów do Lidla po piwo. To prosta droga do zawału, a Roch nie chce wejść w wiek chrystusowy z zawałem na koncie. 

Roch w 2008 roku. Już z brodą.
No więc co robi Roch? A no dziś na przykład chciał przed pedałowaniem zjeść kebaba, bo znowu dopadł go leń i chciał sobie usiąść w fotelu, nażreć się i zasnąć, ale nie; Roch zjadł kanapkę, poszedł do apteki po lekarstwo dla Miśki i mógł spokojnie wsiąść na rower i popedałować. Jak widać Roch nie należy do ideału, ale Żonka odwiodła go od kebaba (wsparcie) i zmusiła do wejścia rower (motywacja). Dodatkowo Rocha motywuje stare zdjęcie i forma do której chce dojść.

Tak wyglądał kiedyś i tak chce wyglądać za jakiś czas. Stąd pedałowanie właśnie. Dalej ma tę koszulkę choć w nią się nie mieści. I to kolejny cel. Zmieścić się w koszulkę i nie wyglądać jak dorodny baleron w siateczce. Jak widać sposobów na motywację jest wiele. Można też wydać trochę kasy na gadżety takie jak czujnik prędkości, czy opaska mierząc ilość uderzeń serca. Oczywiście wszystko bezprzewodowe, na Bluetooth. 

Wszystkie chwyty dozwolone byle tylko zacząć się ruszać, a nie gnuśnieć w fotelu z pilotem w ręku. Pora roku nie jest korzystna, ale Roch ma w planach zacząć biegać i jeździć na basen. Jednak basen tylko z Żonką, ale muszą poczekać aż babcia będzie mogła zostać z dziećmi. Więc jak się zmusić do ruchu? Jeśli o Rocha chodzi to musi mieć on cel, do którego będzie dążył. Jak ten osioł co idzie za marchewką wiszącą na wędce.

Jeśli zaś chodzi o dzisiejsze pedałowanie to Roch trochę przycisnął i 10 kilometrów wykręcił w około 25 minut, czyli o całe pięć minut szybciej niż wczoraj. Chyba pora wydłużyć dystans. Może jutro Roch zamiast iść w prędkość pójdzie w długość, ale to się okaże. Na zakończenie narzędzie tortur:


I już całkiem na zakończenie zapis śladu:

Roch pozdrawia Czytelników.

2 komentarze:

  1. niech sie ROch nie podddaje. jakis czas temu udało mi zjechać 30kg w pół roku ;-) dużo zaparcia to i Tobie sie uda :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Roch też tyle by potrzebował. 😉

    OdpowiedzUsuń